Právny portál určený širokej odbornej verejnosti

Online časopis

LIBER IX, TITULUS III: DE HIS, QUI EFFUDERINT VEL DEIECERINT - IX. kniha, 3. titul: O tých, ktorí niečo vyliali alebo vyhodili

1. ULPIANUS libro vicensimo tertio ad edictum
Praetor ait de his, qui deiecerint vel effuderint: 'Unde in eum locum, quo vulgo iter fiet vel in quo consistetur, deiectum vel effusum quid erit, quantum ex ea re damnum datum factumve erit, in eum, qui ibi habita verit, in duplum iudicium dabo. si eo ictu homo liber perisse dicetur, quinquaginta aureorum iudicium dabo. si vivet nocitumque ei esse dicetur, quantum ob eam rem aequum iudici videbitur eum cum quo agetur condemnari, tanti iudicium dabo. si servus insciente domino fecisse dicetur, in iudicio adiciam: aut noxam dedere.'
1. Summa cum utilitate id praetorem edixisse nemo est qui neget: publice enim utile est sine metu et periculo per itinera commeari.
2. Parvi autem interesse debet, utrum publicus locus sit an vero privatus, dummodo per eum vulgo iter fiat, quia iter facientibus prospicitur, non publicis viis studetur: semper enim ea loca, per quae vulgo iter solet fieri, eandem securitatem debent habere. ceterum si aliquando vulgus in illa via non commeabat et tunc deiectum quid vel effusum, cum adhuc secrete loca essent, modo coepit commeari, non debet hoc edicto teneri.
3. Quod cum suspenderetur, decidit, magisdeiectum videri, sed et quod suspensum decidit, pro deiecto haberi magis est. proinde et si quid pendens effusum sit, quamvis nemo hoc effuderit, edictum tamen locum habere dicendum est.
4. Haec in factum actio in eum datur, qui inhabitat, cum quid deiceretur vel effunderetur, non in dominum aedium: culpa enim penes eum est. nec adicitur culpae mentio vel infitiationis, ut in duplum detur actio, quamvis damni iniuriae utrumque exiget.
5. Sed cum homo liber periit, damni aestimatio non fit in duplum, quia in homine libero nulla corporis aestimatio fieri potest, sed quinquaginta aureorum condemnatio fit.
6. Haec autem verba 'si vivet nocitumque ei esse dicetur' non pertinent ad damna, quae in rem hominis liberi facta sunt, si forte vestimenta eius vel quid aliud scissum corruptumve est, sed ad ea, quae in corpus eius admittuntur.
7. Si filius familias cenaculum conductum habuit et inde deiectum vel effusum quid sit, de peculio in patrem non datur, quia non ex con tractu venit: in ipsum itaque filium haec actio competit.
8. Cum servus habitator est, utrum noxalisactio danda sit, quia non est ex negotio gesto? an de peculio, quia non ex delicto servi venit? neque enim recte servi dicitur noxa, cum servus nihil nocuerit. sed ego puto impunitum servum esse non oportere, sed extra ordinem officio iudicis corrigendum.
9. Habitare autem dicimus vel in suo vel inconducto vel gratuito. hospes plane non tenebitur, quia non ibi habitat, sed tantisper hospitatur, sed is tenetur, qui hospitium dederit: multum autem interest inter habitatorem et hospitem, quantum interest inter domicilium habentem et peregrinantem.
10. Si plures in eodem cenaculo habitent, unde deiectum est, in quemvis haec actio dabitur,
 
1. ULPIANUS v 23. knihe K ediktu
O tých, ktorí (niečo) vyhodili alebo vyliali, prétor hovorí: 'Ak bude odniekiaľ čokoľvek vyhodené alebo vyliate na miesto, kde sa bežne chodí alebo na ktorom sa stáva, podľa toho, aká veľká škoda sa spôsobí a vznikne, udelím žalobu na dvojnásobok proti tomu, kto tam býva.1) Ak sa skonštatuje, že v dôsledku toho úderu zahynul slobodný človek, udelím žalobu na päťdesiat zlatých. Ak zostane na žive a bude tvrdiť, že mu bola spôsobená ujma, udelím žalobu na takú sumu, aká sa v tej veci sudcovi bude zdať spravodlivá, aby bol odsúdený ten, proti komu sa vedie žaloba. Ak sa vyhlási, že to spôsobil otrok bez vedomia svojho pána, do žaloby doplním (slová): alebo vydať (otroka) na trest.'2)
1. Niet nikoho, kto by popieral, že prétor vydal tento edikt veľmi vhodne, je totiž vo verejnom záujme, aby sa po chodníkoch dalo chodiť sem a tam bez strachu a nebezpečenstva.
2. Nemusí však veľmi záležať na tom, či je miesto verejné alebo súkromné, len nech sa cezeň bežne chodí, pretože hľadí sa na tých, ktorí prechádzajú, a nevenuje sa (osobitná) pozornosť verejným cestám, pretože tie miesta, cez ktoré sa zvykne bežne chodiť, musia mať vždy rovnakú bezpečnosť. Avšak ak po tej ceste kedysi ľudia nechodili a niečo tam bolo vyhodené alebo vyliate vtedy, keď to boli miesta ešte stále odľahlé, a len nedávno sa tam začalo chodiť, nemusí sa zodpovedať podľa tohto ediktu.
Pre zobrazenie článku nemáte dostatočné oprávnenia.

Odomknite si prístup k odbornému obsahu na portáli.
Prístup k obsahu portálu majú len registrovaní používatelia portálu. Pokiaľ ste už zaregistrovaný, stačí sa prihlásiť.

Ak ešte nemáte prístup k obsahu portálu, využite 10-dňovú demo licenciu zdarma (stačí sa zaregistrovať).